Niemal połowa osób cierpiących na jedno zaburzenie psychiczne doświadcza też symptomów innych zaburzeń mentalnych. Stanowi to duże utrudnienie w leczeniu - a jednocześnie pozwala sądzić, że objawy różnych problemów psychicznych są silnie powiązane i mogą mieć wspólne podłoże.

Naukowcy z Uniwersytetu Duke (USA) przeprowadzili testy diagnostyczne wśród ponad tysiąca studentów swojej uczelni i na tej podstawie oszacowali u każdego z nich wartość czynnika p - czyli wskaźnika współwystępowania symptomów różnych zaburzeń psychicznych. Następnie wykonali u badanych obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), by ocenić objętość istoty szarej (skupiska ciał komórek nerwowych) i białej (skupiska wypustek neuronalnych) w poszczególnych rejonach ich mózgów.

Jak się okazało wyższa wartość czynnika p korelowała u studentów z mniejszą objętością substancji szarej w móżdżku - obszarze mózgu odpowiedzialnym za koordynację funkcji motorycznych - oraz niższą integralnością (spójnością) substancji białej w rejonie mostu - elementu łączącego móżdżek z mieszczącą wyższe funkcje poznawcze korą przedczołową.

- Nasza praca sugeruje, że czynnik p stanowi wyznacznik nieprawidłowości i ubytków w zdolności do monitorowania informacji - włączając w to myśli i emocje - i upewniania się, że są one zgodne z naszymi intencjami, oczekiwaniami i sygnałami pochodzącymi ze świata zewnętrznego - komentuje prof. Ahmad Hariri, jeden z autorów badania.

- Osoby cierpiące na kilka współwystępujących zaburzeń osiągają zwykle gorsze wyniki w trakcie leczenia i może być to spowodowane faktem, że nasze oddziaływania nie są nakierowane na rzeczywiste procesy leżące u podłoża tych zaburzeń - mówi inna badaczka Adrienne Romer.

- Mamy nadzieję, że wyniki naszego badania pomogą zidentyfikować osoby narażone na rozwój wielu rodzajów zaburzeń psychicznych i określić czynniki ryzyka, które należałoby wcześniej minimalizować - dodaje Romer.