W minimalnym okresie obserwacji, wynoszącym 28 miesięcy, nie osiągnięto mediany przeżyć całkowitych w żadnej z grup pacjentów leczonych niwolumabem, natomiast w grupie poddanej monoterapii ipilimumabem, mediana przeżyć całkowitych wyniosła 20 miesięcy (95% CI: 17.1-24.6).

W badaniu, niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz w monoterapii obniżał ryzyko zgonu odpowiednio o 45% (HR) 0.55; 95% CI, 0.42-0.72; P<0.0001) i 37% (HR 0.63; 95% CI: 0.48-0.81; P<0.0001) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem. Odsetek dwuletnich przeżyć całkowitych wyniósł 64% dla terapii niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem, 59% dla monoterapii niwolumabem oraz 45% dla monoterapii ipilimumabem.

Wyniki zostały zaprezentowane podczas konferencji prasowej w formie prezentacji ustnej w ramach sesji pt. Uaktualnienia, Nowe Wskazania oraz Nowe Badania Kliniczne w zakresie Immunoonkologii podczas dorocznego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Badań nad Rakiem (American Association for Cancer Research) w 2017 r. w Waszyngtonie.