W gdańskim oddziale NFZ na ten temat mówią inaczej: – Oczywiście przy podejmowaniu decyzji bardzo istotnym kryterium jest dla nas rekomendacja AOTM, ale terapia niestandardowa jest po to, aby każdy wniosek rozpatrywać indywidualnie.

Według Tomasza Główki, naczelnika Wydziału Gospodarki Lekami Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ, nakłady DOW NFZ na finansowanie procedury chemioterapii niestandardowej, licząc średnią wartość zgody, wzrosły trzykrotnie licząc od początku 2008 roku.  

– W naszej ocenie dostępność do niestandardowej chemioteriapii na terenie Dolnego Śląska stale się poprawia – mówi naczelnik Tomasz Główka i dodaje znacząco: – Decyzję , co do finansowania świadczenia chemioterapia niestandardowa w poszczególnych województwach podejmuje każdorazowo dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ, opierając się na wytycznych stosowania świadczenia chemioterapia niestandardowa. Pozostałe czynniki oraz aktywność firm farmaceutycznych mogą mieć wpływ na rodzaj wniosków, a nie na podejmowane decyzje.

Podział ryzyka
Zdaniem prof. Macieja Krzakowskiego twierdzenie, że na mapie kraju są województwa, które stanowią „białe plamy” pod względem dostępu do niestandardowych metod leczenia jest pewną przesadą, która wynika częściowo z emocjonalnej – zrozumiałej – postawy chorych oraz innych przyczyn.
Profesor zaznacza natomiast: – Uważam, że istnieje problem nierównej, terytorialnej dostępności do wspomnianych metod leczenia wynikający z niejednakowych potencjałów ekonomicznych województw i możliwości ośrodków onkologicznych. Wspomniany problem jest bardzo złożony i częściowo wynika z dezintegracji systemu onkologicznej opieki w następstwie zaniedbań z okresu kilkunastu lat. Nierówna dostępność nie oznacza jednak całkowitego braku możliwości.

 Pytanie według jakich zasad rozstrzygać o stosowaniu chemioterapii niestandardowych, tak by było „sprawiedliwie” jest wciąż aktualne. Dotyczy to indywidualnych decyzji, jak i kosztów w skali kraju.