Najczęściej występujące problemy to: krwawiące dziąsła, kserostomia, utrata zębów, parodontoza.

- To łańcuch zamknięty. Chore nerki wzmagają dolegliwości występujące w obrębie jamy ustnej, te zaś negatywnie wpływają na stan nerek, nie bez znaczenia w nasileniu objawów chorobowych jest też farmakoterapia związana z przewlekłą chorobą nerek – twierdzi prof. Yuan Quan z Sichuan University w Chengdu (Chiny).

Wśród czynników wpływających na przyspieszony rozwój chob przyzębia u osób chorych na PChN wymienia się najczęściej: obecność toksyn mocznicowych, zaburzenia hormonalne, niedokrwistość, niedobór witaminy D, wtórną nadczynność przytarczyc, osteoporozę i insulinooporność Problemem jest kserostomia, większa gęstość śliny. Wyższe pH śliny przyspiesza mineralizację płytki bakteryjnej, sprzyja odkładaniu się złogów nazębnych.

Ze względu na rozbudowaną farmakoterapię co prawda ślina pacjentów z PChN zawiera składniki oddalające ryzyko demineralizacji. Z drugiej jednak strony niski poziom śliny, wynikający ze stałego stosowania leków, redukuje pozytywny efekt związków mineralnych w niej zawartych.

Sytuacji nie ułatwiają antykoagulanty podawane w czasie hemodializy – w celu zapobiegania krzepnięciu krwi. Skutek uboczny podawania leków przeciwzakrzepowych to krwawiące dziąsła. W efekcie stosowania na nadciśnienie brokerów kanałów wapniowych pojawić się może także przerost polekowy dziąseł.

Co gorsza, pacjenci z PChN rzadziej odwiedzają dentystę, poza tym ze względu na dolegliwości mniej dbają o higienę jamy ustnej, w zasadzie nie stosują nici dentystycznych. W ich przypadku wskaźnik API z reguły nie spada poniżej 70 procent.