Dziennik Gazeta Prawna przypomina, że mimo wcześniejszych decyzji resortu zdrowia, analogi insulin długodziałających nadal znajdują się poza listą leków refundowanych (ostatnia jej nowelizacja była w grudniu 2009 roku).

Piotr Olechno, rzecznik prasowy resortu zaleca wstrzemięźliwość przed dywagowaniem, co znajdzie się, a co nie na kolejnej liście. – Poczekajmy na zakończenie prac nad listą lekow refundowanych – powiedział portalowi rynekzdrowia.pl.

W grudniu 2008 roku AOTM wydała pozytywną, ale warunkową rekomendację. Analogi miały być finansowane z publicznych środków przez dwa lata, a w tym czasie firmy mają przedstawić dodatkowe dowody na efektywność kliniczną w odniesieniu do twardych punktów końcowych. Odbyły się też negocjacje cenowe resortu z producentami analogów.

W 2009 roku resort zdrowia wpisał analogi na listę, ale ostatecznie wycofał się z decyzji, twierdząc, że kosztowałoby to 40 mln zł rocznie. Na tej decyzji zaważyły też, poddawane potem w wątpliwość, doniesienia naukowe dotyczące ewentualnej - większej - kancerogenności jednej z insulin.

Hanna Zych-Cisoń, wiceprzewodnicząca Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków w Gdańsku, twierdzi, że chorzy chcą, by refundować analogi do ceny polskiej insuliny. – A nadwyżkę pacjenci by dopłacali z własnej kieszeni. Tak jest w przypadku innych insulin.

Nowa lista leków refundowanych zapowiadana jest na czerwiec. Nie znaczy to, że wtedy się ukaże.