Hydrożele mają strukturę bardzo podobną do naturalnego środowiska komórek i tkanek, dlatego są wyjątkowo efektywnymi nośnikami leków. Mogą służyć także jako opatrunki, materiały stomatologiczne czy elementy implantów, są podstawowym „budulcem” szkieletu w regeneracji tkanek czy przy tworzeniu np. soczewek kontaktowych nowej generacji.

Z kolei tzw. krzemionki można łatwo modyfikować za pomocą procesów chemicznych.

– W praktyce oznacza to, że bez problemu możemy zaprogramować na przykład czas uwalniania do organizmu substancji przeciwbólowej. Dzięki temu chory nie musi kilka razy dziennie łykać tabletek, które mają wpływ także na żołądek. A środki przeciwbólowe, wszczepione pod skórę lub naklejone, jak plaster, mogą być używane także przez przewlekle chorych, gdyż będą dostarczać lekarstwo dokładnie tam, gdzie jest potrzebne – tłumaczy Dawid Capała z koła naukowego Biochemistry and Nanophysics Group BANG, działającego przy Wydziale Chemicznym.

To istotne m.in. w chorobach nowotworowych, przy których tzw. terapia celowana może być ogromną szansą na spowolnienie rozwoju choroby.

Więcej: http://wroclaw.wyborcza.pl/