Niebezpieczeństwo polipragmazji wynika ze zwiększonego prawdopodobieństwa wystąpienia (lub nasilenia) działań niepożądanych leków, powstałych wskutek interakcji pomiędzy nimi. Ogromną większość preparatów wydawanych bez recepty i suplementów diety stanowią produkty zawierające składniki roślinne.

Interakcje lek roślinny – lek syntetyczny opierają się na trzech mechanizmach:
• wpływ na wchłanianie leków z przewodu pokarmowego (faza farmakokinetyczna)
• wpływ na metabolizm leków - enzymy cytochromu P-450 (faza farmakokinetyczna)
• synergizm (addycyjny i hiperaddycyjny) (faza farmakodynamiczna)

Zaburzenia na etapie wchłaniania
leków syntetycznych są główną przyczyną niepowodzenia terapii. Spośród leków roślinnych przyczyniających się do tego typu interakcji, na większą uwagę zasługują nasiona lnu (Lini semen) oraz nasiona babki jajowatej (Plantaginis ovatae semen). Oba surowce zawierają znaczne ilości śluzu. Powleka on błonę śluzową przełyku i żołądka chroniąc ją przed drażniącymi substancjami, ale jednocześnie zaburzając wchłanianie leków w tym odcinku przewodu pokarmowego.

Drugi mechanizm działania śluzu zawartego w w/w surowcach polega na adsorpcji leków na powierzchni śluzu, jaki się wytworzył na ścianach przewodu pokarmowego. W efekcie, nawet te leki, które są wchłanianie jedynie w jelicie cienkim nie mają możliwości „przedostania” się do dalszego odcinka przewodu pokarmowego, gdyż wcześniej zostaną one zaadsorbowane.

Na wchłanianie leków syntetycznych z przewodu pokarmowego duży wpływ ma również jego motoryka. Ziołowe leki przeczyszczające (zawierające m.in. wyciągi z: aloesu, korzenia rzewienia, kory kruszyny, liści senesu) nasilają pasaż jelitowy, prowadząc do zmniejszonego wchłaniania jednocześnie stosowanych leków syntetycznych.