• EMA dopuszcza jednodawkową szczepionkę firmy Janssen
• Adenowirus zawarty w szczepionce nie może rozmnażać się i nie wywołuje choroby
• Działania niepożądane w badaniu miały zwykle charakter łagodny lub umiarkowany
  
  

Europejska Agencja Leków (EMA) zaleciła przyznanie warunkowego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu (Coonditional Marketing Authorisation, CMA) dla szczepionki firmy Janssen do stosowania u osób powyżej 18 roku życia. Szczepionka COVID-19 Janssen jest tym samym czwartą szczepionką zaleconą do obrotu w Unii Europejskiej i jednocześnie pierwszą, którą stosuje się w pojedynczej dawce. 

Działania niepożądane zwykle łagodne
Wyniki badania klinicznego z udziałem osób dorosłych w Stanach Zjednoczonych, RPA oraz krajach Ameryki Łacińskiej wykazały, że szczepionka firmy Janssen była skuteczna w zapobieganiu COVID-19 u osób w wieku od 18 roku życia. We wspomnianym badaniu udział wzięły ponad 44000 osób. Połowa otrzymała pojedynczą dawkę szczepionki, a w połowa placebo (pozorowany zastrzyk). Osoby biorące udział w badaniu nie wiedziały, czy otrzymali prawdziwą czy pozorowaną szczepionkę.

Badanie wykazało 67% zmniejszenie liczby objawowych przypadków COVID-19 po 2 tygodniach od zaszczepienia (116 przypadków na 19630 osób) w porównaniu z osobami, którym podano placebo (348 z 19691 osób). Oznacza to, że szczepionka miała 67% skuteczności po 2 tygodniach od podania. Podobną skuteczność obserwowano także po 4 tygodniach.

Działania niepożądane szczepionki firmy Janssen w badaniu miały zwykle charakter łagodny lub umiarkowany i ustępowały w przeciągu kilku dni od zaszczepienia. Najczęstszymi z nich były bóle w miejscu wstrzyknięcia, bóle głowy, zmęczenie, bóle mięśni oraz nudności.

Adenowirus zawarty w szczepionce nie może rozmnażać się
Szczepionka przeciwko COVID-19 firmy Janssen działa w oparciu o wykorzystanie adenowirusa, zmodyfikowanego tak, aby zawierał gen wytwarzający biało S koronawirusa SARS-CoV-2.

Białko to jest niezbędne do przedostania się wirusa do komórek organizmu. Adenowirus przekazuje gen SARS-CoV-2 do komórek zaszczepionej osoby. Komórki mogą następnie użyć tego genu do produkcji białka S. Układ odpornościowy osoby zaszczepionej rozpozna białko S jako obce i wyprodukuje przeciwciała oraz aktywuje limfocyty T (białe krwinki), aby je zlokalizować.

Następnie, jeśli dana osoba wejdzie w kontakt z wirusem SARS-CoV-2, układ odpornościowy zaszczepionej osoby rozpozna białko występujące na zewnętrznej powłoce wirusa i będzie gotowy do obrony organizmu przed nim.

Adenowirus zawarty w szczepionce nie może rozmnażać się i nie wywołuje choroby.