Konferencja odbędzie się 6 kwietnia 2011 r. (środa) o godzinie 12.00 w siedzibie Urzędu, przy ul. Ząbkowskiej 41 w Warszawie (sala konferencyjna, parter).

Leki przeciwzakrzepowe (antykoagulanty) stanowią obecnie jedną z najczęściej stosowanych grup leków. Wbrew utartym opiniom – antykoagulanty są także i jednymi z najdawniej używanych środków, bowiem ich protoplastą jest zawarta w wydzielinie pijawek hirudyna. Pierwsze wzmianki o stosowaniu pijawek (hirudoterapii) pochodzą ze starożytnego Egiptu, gdzie przez przystawianie pijawek zalecano upusty "krwi zepsutej".

Najstarszy przekaz o hirudoterapii pochodzi z Biblii oraz od Greka Nikandrosa (późny okres helleński): "jak się ssące krew robaki przystawia do tych miejsc ciała, które należy uwolnić od zastojów krwi i soków". Metoda rozprzestrzeniła się niesłychanie w Europie zwłaszcza w wiekach XVI‐XIX, gdy pijawki były stosowane ze wszelkich możliwych wskazań, w tym także i takich, które i dzisiaj są wymieniane wśród wskazań do współczesnej terapii przeciwzakrzepowej.

Dopiero jednak odkrycie heparyny (hamującej krzepnięcie krwi) w 1916 r przez amerykańskiego studenta medycyny Jay’a McLean’a oraz poznanie niezwykle skomplikowanych mechanizmów krzepnięcia krwi oraz zsyntetyzowanie doustnych leków przeciwzakrzepowych (połowa w. XX) pozwoliło na rozwój współczesnej terapii przeciwzakrzepowej. Istotnym okazało się także ujawnienie, iż u podstaw wielu chorób (w tym tak częstych jak miażdżyca i cukrzyca z ich nader licznymi powikłaniami) leżą zaburzenia, które można nie tylko leczyć, ale i im zapobiegać dzięki stosowaniu odpowiedniej terapii.

Dzięki postępowi w diagnostyce i powstaniu nowych metod bezinwazyjnego leczenia schorzeń m.in. kardiologicznych i neurologicznych oraz stosowaniu leczenia przeciwzakrzepowego osiąga się wyleczenia przypadków do niedawna kończących się fatalnie. Oczywiście leki przeciwzakrzepowe ingerując w niezwykle wrażliwy układ krzepnięcia krwi mogą powodować działania niepożądane; częste są także interakcje z innymi lekami; istnieją także i przeciwwskazania do ich stosowania, dlatego też niezwykle ważne są nie tylko umiejętności lekarza w ich ordynowaniu, ale także przygotowanie i zdyscyplinowanie pacjenta. Niewątpliwie jednak rola tej grupy leków we współczesnej farmakoterapii będzie wzrastała.

więcej: www.urpl.gov.pl