O najnowszych osiągnięciach w terapii WZW C i innych schorzeń wątroby mówili naukowcy i lekarze klinicyści na 46. dorocznym spotkaniu Europejskiego Towarzystwa Badań nad Wątrobą, które odbyło się w dniach 30 marca-3 kwietnia w Berlinie. 

- W niedalekiej przyszłości nasz arsenał leków przeciw wirusowi HCV, wywołującemu WZW C, wzbogaci się o telaprewir i boceprewir. Badania potwierdziły, że znacznie zwiększają one skuteczność obecnie dostępnej terapii u tych pacjentów, u których daje ona najsłabsze efekty. Leki te jeszcze w tym roku zostaną zarejestrowane w USA i w Europie - powiedział prof. Robert Flisiak, kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.

Standardem w terapii WZW C jest pegylowany interferon alfa w kombinacji z rybawiryną. Jednak, u osób zakażonych wirusem o tzw. genotypie I (tj. specyficznym zestawie genów) skuteczność tych leków wynosi średnio 40 proc. Genotyp I jest najczęstszy wśród pacjentów rasy białej. W Polsce występuje aż u 80 proc. chorych na WZW C.

Dwa nowe doustne leki, telaprewir i boceprewir, mogą znacznie poprawić efekty leczenia tych pacjentów. Hamują one enzym wirusa o nazwie proteaza, bez której HCV nie może się namnażać w komórkach gospodarza. Dzięki dodaniu tych leków do standardowej terapii jej skuteczność u pacjentów dotąd nieleczonych wzrosła do 75 proc. w przypadku telaprewiru i 66 proc. w przypadku boceprewiru.

Zdaniem prof. Flisiaka, jeszcze ważniejsze jest to, że leki te mają równie wysoką skuteczność u pacjentów, u których standardowa terapia dała niewystarczające efekty, lub u których doszło do nawrotu choroby.

Przedstawione w Berlinie wyniki badania REALIZE, wykazały, że lek ten daje też dobre efekty u pacjentów z WZW C, którzy nigdy nie zareagowali na standardową terapię. Gdy dodano do niej telaprewir, odsetek wyleczeń wyniósł 29-33 proc. - zależnie od zastosowanego schematu terapii.