Alendronian to lek z grupy bisfosfonianów, które są skuteczne, ale słabo się wchłaniają w przewodzie pokarmowym.

 – Dlatego pacjent musi przyjmować je na czczo, po zażyciu nie może przez jakiś czas nic jeść i przez co najmniej 30 minut nie powinien przebywać w pozycji leżącej, by zapobiec podrażnieniu przełyku. Te utrudnienia powodują, że chorzy nie przestrzegają zaleceń lekarskich. Poza tym, w pewnej grupie pacjentów, ze względu na powikłania ze strony układu pokarmowego doustne podawanie bisfosfonianów nie jest możliwe – tłumaczy w rozmowie z PAP dr hab. med. Edward Czerwiński z Zakładu Chorób Kości i Stawów Collegium Medium Uniwersytetu Jagiellońskiego.

 Brak refundacji sprawia, że z powodu wysokich kosztów chorzy nie mają dostępu do bisfosfonianów podawanych inną drogą i rzadziej, np. ibandronianu podawanego dożylnie raz na trzy miesiące, albo doustnie raz na miesiąc, czy zoledronianu podawanego raz na rok w postaci wlewu dożylnego. Nierefundowane są również bardzo skuteczne sole strontu.

Zdaniem dr Marii Rell-Bakalarska z Instytutu Reumatologii w Warszawie dużym problemem jest brak programu terapeutycznego obejmującego parathormon.

– Ten lek ma rewelacyjne działania w bardzo ciężkich postaciach osteoporozy, w których dochodzi do licznych złamań. Chodzi przede wszystkim o tzw. osteoporozy wtórne, które stanowią 5 proc. wszystkich przypadków tego schorzenia. Zalicza się tu osteoporozę związaną z długotrwałym zażywaniem sterydów, nazywaną posteroidową – wyjaśnia reumatolog.

Specjaliści duże nadzieje wiążą z nowym lekiem na osteoporozę o innowacyjnym mechanizmie działania. Chodzi o przeciwciało monoklonalne - denosumab, którego rejestracji można się spodziewać również w Polsce - na początku 2010 r. Jak wykazały testy kliniczne, denosumab niemal o 70 proc. obniża ryzyko złamań kręgosłupa, o 40 proc. ryzyko złamań szyjki kości udowej i o 20 proc. ryzyko innych złamań. Ogromną jego zaletą jest sposób podawania - tj. podskórnie raz na pół roku. Lek ten jest skuteczny nie tylko w osteoporozie pomenopauzalnej, ale też w przerzutach nowotworowych raka sutka do kości.