Firma Novartis ogłosiła nowe wyniki analizy post hoc III fazy badania klinicznego ASCLEPIOS.

Zgodnie z ogłoszonymi niedawno publicznie danymi, ofatumumab wykazał redukcję ryzyka progresji niepełnosprawności niezależnej od aktywności związanej z rzutem (PIRA) w 3 i 6 miesiącu w porównaniu z teriflunomidem, u nieleczonych wcześniej nowo zdiagnozowanych pacjentów z rzutowymi postaciami stwardnienia rozsianego (RMS).

 Dane zostały zaprezentowane podczas corocznego spotkania Amerykańskiej Akademii Neurologii (American Academy of Neurology, AAN) w dniach 17-22 kwietnia 2021 roku.

 Zatrzymać chorobę zanim wystąpią nieodwracalne szkody

 - Najnowsza analiza PIRA (ang. Progression independent of relapse activity – progresji niezależnej od aktywności rzutowej choroby) wskazuje, że ponad połowa przypadków pogorszenia niepełnosprawności doświadczanych przez pacjentów z wczesnym RMS występowała niezależnie od tego, czy doświadczyli rzutów - powiedziała Jacqueline A. Nicholas z Kliniki Neruoimmunologii i Stwardnienia Rozsianego w Ohio.

- Ofatumumab zmniejszył ryzyko progresji nawet o 60% w porównaniu z teryflunomidem, podkreślając znaczenie wczesnego włączenia terapii o wysokiej skuteczności na zatrzymanie progresji choroby, zanim u pacjenta wystąpią nieodwracalne uszkodzenia - dodała.

Po spotkaniu wszystkie streszczenia zostaną opublikowane w kolejnym wydaniu Neurology Journal.

Lek podawany podskórnie raz w miesiącu

Ofatumumab to celowany, dokładnie dawkowany i dostarczany lek ukierunkowany na limfocyty B, który zapewnia elastyczność samodzielnego podawania przez osoby dorosłe z rzutową postacią stwardnienia rozsianego (RMS).

Jest to w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne (mAb) anty-CD20 podawane samodzielnie w postaci wstrzyknięcia podskórnego raz w miesiącu.

Początkowe dawki ofatumumabu podaje się w tygodniach 0., 1. i 2., a pierwsze wstrzyknięcie wykonuje się pod nadzorem fachowego personelu medycznego.

Jak wykazano w badaniach przedklinicznych, uważa się, że ofatumumab działa poprzez wiązanie się z epitopem na cząsteczce CD20, indukując silną lizę i deplecję limfocytów B4. Selektywny mechanizm działania i podskórne podawanie ofatumumabu umożliwiają precyzyjne dostarczanie do węzłów chłonnych, w których potrzebna jest redukcja liczby limfocytów B
w przebiegu SM, a w badaniach przedklinicznych wykazano, że produkt ten może oszczędzać limfocyty B w śledzionie.