SM jest przewlekłą, często powodującą niepełnosprawność ruchową chorobą, która atakuje i wywołuje zapalenie w obrębie centralnego układu nerwowego.

Okazuje się, że wdrożenie odpowiedniego leczenia modyfikującego przebieg choroby natychmiast po jej zdiagnozowaniu spowalnia rozwój niepełnosprawności ruchowej i poznawczej związanej z SM. Wczesne leczenie może zapobiegać skumulowanej niepełnosprawności w przyszłości, umożliwiając osobom chorym zachowanie aktywności przez dłuższy czas.

Lekiem, którego skuteczność była analizowana jest m.in. fumaran dimetylu, farmaceutyk najczęściej przepisywany do leczenia SM na świecie.

Jak podkreślają eksperci, porównanie danych uzyskanych w codziennej praktyce dostarczyło kolejnych dowodów wskazujących na wysoką skuteczność leku w odniesieniu do innych leków doustnych stosowanych w leczeniu SM. Dotyczy to zarówno pacjentów z SM, którzy dopiero rozpoczęli leczenie jak i u tych, których wcześniej poddano terapii modyfikującej przebieg choroby (ang. disease modifying therapy, DMT).

Naukowcy prowadząc badania korzystali z danych pochodzących z roszczeń ubezpieczeniowych. Porównywano czas do kolejnego rzutu choroby u pacjentów rozpoczynających leczenie za pomocą leku fumaran dimetylu i u osób otrzymujących fingolimod lub teryflunomid.

Uzyskane wyniki pokazują, że fumaran dimetylu ogranicza ryzyko kolejnego rzutu o 30 proc. w porównaniu z teryflunomidem u nowo zdiagnozowanych pacjentów oraz osób, które wcześniej były leczone za pomocą DMT, a także wykazuje porównywalną skuteczność z fingolimodem.

Te dane są spójne z innymi danymi zebranymi w wyniku porównywania skuteczności, wskazującymi na podobne wyniki leczenia doustnego oraz większą skuteczność w porównaniu z interferonem beta oraz octanem glatirameru.

Wyniki analiz pokazują też, że fumaran dimetylu znacząco zmniejsza roczny wskaźnik rzutów w ciągu jednego roku w podgrupach z wczesną postacią SM, w tym również u osób, które niedawno przestawiono na leczenie fumaranem dimetylu z wcześniej stosowanej DMT.