Dobór odpowiedniego dla pacjenta leku przeciwdepresyjnego może być znacznie usprawniony dzięki wykonaniu testu krwi mierzącego stężenie białko C-reaktywnego (CRP) - przekonują amerykańscy badacze.

Podkreślają przy tym, że aktualnie przy dobieraniu antydepresantów lekarze kierują się przede wszystkim wywiadem z pacjentem. Jak przekonuje kierownik badania dr Madhukar Trivedi, jest to metoda "nie lepsza od rzutu monetą", zaś pomiar CRP pozwala zaplanować skuteczne leczenie w oparciu o konkretne argumenty biologiczne.

W przeprowadzonym przez dr. Trivediego i jego współpracowników badaniu brało udział ponad stu pacjentów ze zdiagnozowaną depresją. Leczeni byli za pomocą escitalopramu i bupropionu bądź też samego escitalopramu.

Okazało się, że osoby, u których badanie krwi wskazało na stężenie CRP mniejsze niż 1 miligram na litr, znacznie lepiej reagowały na terapię samym escitalopramem. Poprawę odnotowano u 57 proc. pacjentów. W przypadku osób leczących się kombinacją leków poprawa była 30-procentowa.

Z kolei escitalopram i bupropion okazał się bardziej skuteczny wśród osób z wyższym stężeniem CRP. W tej grupie poprawił się stan 51 proc. pacjentów, zaś w grupie osób leczących się samym escitalopramem poprawę odnotowano u 33 proc.

Naukowcy zdecydowali się obserwować stężenie CRP, gdyż sprawdza się ono jako wskaźnik stanu zapalnego przy chorobach takich, jak choroby układu krążenia czy cukrzyca. We wcześniejszych próbach stosowania CRP przy dobieraniu leków przeciwdepresyjnych jego oczekiwane stężenie było nawet kilkukrotnie wyższe, niż w najnowszym badaniu. Dr Trivedi wyszedł jednak z założenia, że "nawet lekki stan zapalny może spowodować, że pacjent odczuwa symptomy depresji".

Naukowcy planują teraz prowadzenie dalszych testów, które zweryfikują skuteczność dobierania w oparciu o stężenie CRP innych antydepresantów i pomogą znaleźć alternatywne wskaźniki tam, gdzie CRP nie działa.