W badaniu OSCAR najczęściej odnotowywanym ciężkim zdarzeniem niepożądanym była niewydolność oddechowa (5% w grupie placebo i 4% w grupie stosującej otilimab). Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie zdarzenia niepożądane i poważne zdarzenia niepożądane, które zaobserwowano, były typowe dla populacji z COVID-19 o ciężkim przebiegu. W podgrupie chorych w wieku 70 lat i starszych częstość występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych i ciężkich zdarzeń niepożądanych zakończonych zgonem była niższa w grupie otilimabu w porównaniu z grupą stosującą placebo.

Efekt: przestali wymagać istotnego wspomagania oddechowego
Globalne, randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo, wieloośrodkowe, oceniające zasadność koncepcji badanie fazy IIa OSCAR (NCT04376684) miało na celu analizę skuteczności i bezpieczeństwa stosowania pojedynczej dożylnej infuzji otilimabu w dawce 90 mg podawanej w ciągu godziny lub placebo podawanego dodatkowo do leczenia standardowego u 806 hospitalizowanych dorosłych (w wieku od 18 do 79 lat) z COVID-19 przebiegającą z ciężką niewydolnością płuc.

W ramach standardowego leczenia dozwolone było stosowanie kortykosteroidów (w tym deksametazonu), remdesiwiru i osocza ozdrowieńców zgodnie z miejscowymi zasadami szpitala/instytucjonalnymi. Uczestników do badania kwalifikowano w 130 ośrodkach na całym świecie, w tym w Stanach Zjednoczonych, Europie, Azji, Rosji, Republice Południowej Afryki i Ameryce Południowej.

U wszystkich uczestników wynik w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 było pozytywny; byli hospitalizowani z powodu zapalenia płuc, pojawiło się u nich niedotlenienie wymagające wysokoprzepływowej tlenoterapii, nieinwazyjnej lub mechanicznej wentylacji w okresie ≤ 48 godzin przed podaniem leczenia oraz zaobserwowano u nich zwiększone stężenie biomarkerów zapalenia ogólnoustrojowego.

Uczestników uznawano za „żyjących i bez niewydolności oddechowej”, jeżeli przestali wymagać istotnego wspomagania oddechowego, co mierzono przy użyciu zmodyfikowanej przez GlaxoSmithKline (GSK) wersji skali porządkowej opracowanej na podstawie skali Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) z 2020 roku.

Pełna analiza nie została jeszcze zakończona, a po ukończeniu prac zostanie udostępniona w publikacji przed drukiem.