Tak pisze brytyjski tygodnik The Economist i podkreśla, że na starość ludzie stają się szczęśliwsi.

– Ludzie wchodzący w dorosłe życie są na ogół radośni i ufni. Życie ich dołuje do punktu zwanego kryzysem wieku średniego. W trakcie dalszego przesuwania się ku wiekowi starczemu tracą to, co cenią najbardziej: żywotność, ostry osąd i atrakcyjny wygląd, ale zyskują to, za czym ludzie uganiają się całe życie – szczęście – czytamy w The Economist.

Wykres życia przypominający literę U to odkrycie ekonomistów szukających innych sposobów pomiaru zadowolenia ludzi z życia niż pieniądz i PKB na głowę mieszkańca. 

Poziom zadowolenia z życia ma związek z wiekiem. Ludzie są ogólnie najmniej szczęśliwi w wieku lat czterdziestu kilku i przez pierwsze lata po 50. Dołek osiągają w wieku lat 46. Tyle wynosi statystyczna średnia 72 krajów. Najwcześniej zdołowani życiem są Szwajcarzy (w wieku 35 lat), a najpóźniej Ukraińcy (w 62. roku życia). 

Oprócz wieku wpływ na poziom szczęścia ma płeć, osobowość i okoliczności zewnętrzne. Kobiety są zwykle ogólnie szczęśliwsze od mężczyzn, ale mają większą od nich skłonność do depresji (stanu tego doświadcza 1/5-1/4 kobiet na jakimś etapie życia wobec 1/10 mężczyzn). 

Wśród czynników osobowościowych kształtujących poczucie szczęścia najważniejsze są podatność na neurozy i ekstrawertyczność bądź introwertyczność. 

Neurotycy – ludzie podatni na poczucie winy, stany lękowe lub łatwo wpadający w złość – często bywają nieszczęśliwi. Neurotycy nie tylko mają skłonność do negatywnych uczuć, ale są mało inteligentni emocjonalnie – trudno im nawiązywać relacje z ludźmi i związać ich ze sobą uczuciowo. 

Z kolei ekstrawertycy – dobrze czujący się w pracy zespołowej i gustujący w życiu towarzyskim – są na ogół szczęśliwsi. 

Ustalono m.in., że małżeństwo podnosi na duchu, ale pozytywne emocje z tego powodu nie równoważą np. przygnębienia z powodu utraty pracy. 

Naukowcy twierdzą, że krzywa życia przypominająca hydrauliczne kolanko występuje w różnych krajach i różnych kulturach, od USA po Zimbabwe i że jest czymś więcej, niż tylko prostą wypadkową życiowych zdarzeń i okoliczności.