Szkarlatyna (płonica) to bakteryjna choroba zakaźna, którą wywołuje paciorkowiec typu A (Streptococcus pyogens). Atakuje głównie dzieci poniżej 10. roku życia, ale może występować także u dorosłych( podczas II wojny światowej na szkarlatynę zachorowało ogółem niemal 60 tysięcy amerykańskich żołnierzy). Przechorowanie nie daje odporności - można chorować kilkakrotnie. Nie ma też szczepionki przeciwko szkarlatynie.

W roku 2016 odnotowano na Wyspach Brytyjskich ponad 17 tys. przypadków szkarlatyny. Ich liczba rosła od roku 2014 (przede wszystkim w Anglii), jednak ekspertom nie udało się jak dotąd wyjaśnić przyczyn zjawiska. Testy genetyczne nie wykazały obecności nowego szczepu, nic też nie wskazuje, by paciorkowce stały się oporne na penicylinę.

W przebiegu choroby występuje szkarłatnoczerwona, drobna wysypka na ciele i kończynach, podczas gdy na twarzy pojawia się rumień - mocne, jednolite zaczerwienienie z bladą strefą wokół ust, zwaną trójkątem Fiłatowa. Inne objawy to wysoka gorączka (do 40 stopni Celsjusza), wymioty, bóle gardła, brzucha i głowy, biegunka. Po 2-3 dniach wysypka ustępuje, a skóra złuszcza się w charakterystyczny "otrębowaty" sposób.

Choć szkarlatyna jest bardzo zaraźliwa (przenosi się drogą kropelkową), zwykle leczenie antybiotykami daje dobre wyniki. Jednak w XIX wieku była częstą przyczyną śmierci - może powodować uszkodzenie serca, wątroby i nerek.