Pełne wyniki badania III fazy EMPEROR‑Reduced z udziałem osób dorosłych z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową, z i bez współistniejącej cukrzycy, wykazały, że stosowanie empagliflozyny pozwala istotnie, o 25 procent, zredukować ryzyko wystąpienia pierwszorzędowego punktu końcowego – zgonu z przyczyn sercowo‑naczyniowych lub hospitalizacji z powodu niewydolności serca.

W badaniu oceniano wpływ dodania empagliflozyny (10 mg) do standardowego leczenia w porównaniu z placebo. Wyniki zostały przedstawione podczas dorocznej konferencji Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, a także opublikowane w czasopiśmie The New England Journal of Medicine.

Wyniki dotyczące pierwszorzędowego punktu końcowego były spójne w podgrupach pacjentów z i bez współistniejącej cukrzycy typu 2. Analizy kluczowych drugorzędowych punktów końcowych badania wykazały, że stosowanie empagliflozyny zredukowało ryzyko wystąpienia pierwszej lub kolejnej hospitalizacji z powodu niewydolności serca o 30 procent. Ponadto tempo spadku współczynnika eGFR, który jest miarą pogorszenia czynności nerek, było wolniejsze w grupie stosującej empagliflozynę niż w grupie placebo.

Zaobserwowana w analizie eksploracyjnej redukcja ryzyka wystąpienia pierwszorzędowego punktu końcowego w badaniu EMPEROR‑Reduced odpowiadała konieczności leczenia 19 pacjentów przez 16 miesięcy w celu uniknięcia jednego zgonu z przyczyn sercowo‑naczyniowych lub hospitalizacji z powodu niewydolności serca.