Analiza kohorty z konsorcjum VICTORY dotycząca czynników prognostycznych odpowiedzi klinicznej i endoskopowej obejmowała ocenę gojenia zmian w błonie śluzowej, odpowiedzi i remisji klinicznej oraz odpowiedzi i remisji bez stosowania steroidów u 180 chorych na WZJG o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego leczonych wedolizumabem.

Odpowiedź i remisję kliniczną ustalano na podstawie wyniku całościowej oceny przez lekarza, 5- lub 6-punktowego systemu oceny stosowanego do oceny aktywności choroby. W obrębie tej dużej, wieloośrodkowej kohorty u istotnego odsetka pacjentów doszło do wygojenia zmian błony śluzowej zdefiniowanego jako wynik cząstkowy oceny endoskopowej w skali Mayo równy 0 lub 1 (77%), remisji klinicznej (51%) lub remisji bez stosowania steroidów (41%) po 12 miesiącach stosowania w rutynowej praktyce klinicznej.

Analiza dodatkowa danych dotyczyła częstości występowania i czynników prognostycznych progresji do zabiegu chirurgicznego oraz odsetka chorych na nieswoiste zapalenie jelit (NZJ) wymagających leczenia chirurgicznego po 6 lub po 12 miesiącach po rozpoczęciu leczenia wedolizumabem u 742 pacjentów (WZJG=306, ChLC=436).

Badacze w okresie dwóch lat odnotowali tendencję w kierunku zmniejszania się częstości leczenia chirurgicznego w czasie zależną od momentu wdrożenia leczenia wedolizumabem. Przyczyny tych obserwacji nie są znane i potrzebne są dalsze badania prospektywne, aby scharakteryzować te wyniki.