Dla wielu pacjentów te bariery okazują się o wiele cięższym brzemieniem niż samo cierpienie związane z kryzysem psychicznym. Bo oznaczają napiętnowanie, odrzucenie, złe słowa, działania – mówił prof. Jacek Wciórka, przewodniczący Rady ds. Zdrowia Psychicznego przy Ministerstwie Zdrowia, jeden z inicjatorów rozwijania w Polsce leczenia środowiskowego, podczas konferencji "Asystenci zdrowienia - nadzieja i wsparcie w reformowanej psychiatrii" (Warszawa, 10 września br.).

- Kryzys psychiczny to poważne wyzwanie życiowe, którego ludzie doświadczają. Profesjonaliści posługują profesjonalnym językiem, mówią o objawach, fenomenach, mechanizmach, procesach. Wydaje się, że w obszarze kryzysów, które mają całościowy wpływ na życie człowieka, ten język nie przystaje. Potrzeba dopełnienia innego spojrzenia, które uruchomi w człowieku doświadczającym kryzysu proces zdrowienia – dodał.

Jest to proces, który się toczy mimo albo niezależnie od procesu choroby. A który oznacza przywracanie tego planu życiowego, z którego człowiek z powodu kryzysu cierpi. Przywracanie nadziei, że przyszłość inna jest możliwa, poczucia tożsamości, przywracanie poczucia sprawczości, wpływu na bieg swojego życia, poczucia sensu życia. Bez tych wartości przywrócenie stanu sprzed fazy kryzysu psychicznego jest bardzo trudne. Nie samym leczeniem człowieka wraca do życia. Potrzeba jeszcze innych motywacji i języka do opisu tego doświadczenia – mówił profesor.

Dlatego asystent, dysponując podobnym, zbliżonym doświadczeniem, potrafi stanowić przykład wyjścia z sytuacji pozornie bez wyjścia.

- Rola asystentów zdrowienia na oddziale jest nie do przecenienia. Nie tylko w kontekście własnego doświadczenia. Czasem pacjenci mówią: co pani doktor może wiedzieć, jak się czuję. Pani tego nie rozumie. Pani się wyuczyła. Asystentowi tego nie powie. Czuje się bardziej zrozumiany. Asystenci stanowią łącznik z pacjentem. Towarzyszą w chorobie i w drodze do zdrowienia. Nie należy też mylić ich działalności roli z rolą psychoterapeutyczną. Między asystentem a pacjentem rodzi się kontakt terapeutyczny, ale to nie jest to psychoterapia, która rządzi się innymi prawami – mówiła dr Joanna Krzyżanowska – Zbucka, lekarz psychiatria, ordynator oddziału zapobiegania nawrotom w stołecznym Instytucie Psychiatrii i Neurologii.