System unit dose ma na celu zmniejszenie współczynnika błędów medycznych, kosztów leczenia, strat i kradzieży oraz poprawienie wydajności pracy pracowników służby zdrowia i jakości opieki zdrowotnej. Ta forma dystrybucji ogranicza wynoszenie leków poza szpital i przyjmowanie przez pacjentów w szpitalu leków przyniesionych z domu - piszą autorzy publikacji "Analiza wpływu systemu dystrybucji leków unit dose na optymalizację farmakoterapii".

Ma również na celu zmniejszenie strat spowodowanych przechowywaniem ich w nieodpowiednich warunkach. System ten zapewnia dostarczanie na oddział przepisanych na recepcie leków w dawkach indywidualnych, gotowych do podania, bez konieczności uprzedniego przenoszenia, obliczania i przygotowywania przez pielęgniarki.

Na oddziałach szpitalnych przechowywane są tylko leki stosowane w nagłych przypadkach oraz pozostałe leki w ilościach niezbędnych do stosowania w ciągu najbliższych 24 godzin terapii. Leki w systemie unit dose można zidentyfikować aż do momentu ich podania, istnieje również zoptymalizowana procedura zwrotu niewykorzystanych środków.

W Stanach Zjednoczonych najczęściej stosowanym systemem dystrybucji leków w szpitalach jest obecnie unit dose. Zaledwie 3% tamtejszych szpitali nie posiada takiego rozwiązania. System ten obejmuje dwa kluczowe elementy: przegląd przez farmaceutę wszystkich recept pod względem merytorycznym i potencjalnych interakcji lekowych oraz rozdzielenie leków na dawki jednostkowe, z których każda jest oddzielnie pakowana i posiada dołączoną etykietę z nazwą leku, zawartością substancji czynnej, numerem seryjnym i datą ważności.

W aptekach przygotowujących leki w dawkach unit dose muszą znajdować się dodatkowe pomieszczenia do przygotowywania leków. W pracowni unit dose musi być wyodrębniona powierzchnia administracyjna ze stanowiskiem analizy i zatwierdzania zleceń lekarskich i przygotowawcza, gdzie działają urządzenia pakujące leki, rozdzielające blistry itp.