- Ze względów poprawnościowych coraz częściej rezygnuje się z określenia compliance, czyli nieprzestrzegania zaleceń rozumiane jako pejoratywna cecha określająca pacjenta, który do tych zaleceń się nie stosuje, kiedy zostały my one udzielone z całym autorytetem medycyny. Zamienia się to na takie pojęcia jak adherence czy persistence – wyjaśnia prof. Piotr Zaborowski z Uczelni Łazarskiego.

Dodaje: - W pierwszym przypadku chwaląc pacjenta za przestrzeganie zaleceń, w drugim, chwaląc go jeszcze bardziej za wytrwałość przy ich przestrzeganiu. To zmierza w kierunku pewnego ideału, jeśli chodzi o przestrzeganie farmakoterapii czyli concordance - współodpowiedzialności za to, jak wygląda proces leczenia.

Właśnie ta współodpowiedzialność jest kluczem do sukcesu. - Efekt terapeutyczny w dużej mierze zależy od zdolności podzielenia się odpowiedzialnością za ten efekt. Nie należy będąc lekarzem brać zbyt dużo odpowiedzialności na siebie, zwłaszcza w terapii chorób przewlekłych – podkreślał Zbigniew Kowalski.

- Od lat powtarzam, żebyśmy zapomnieli o compliance i skoncentrowali na concordance. Zwłaszcza w chorobach przewlekłych. Lekarz ma niewielkie pole do działania, żeby wpływać na pacjenta. Jeśli się niewłaściwie podzielimy odpowiedzialnością za efekt leczenia, to nic z tego nie będzie - dodaje ekspert.

Tematyka kwestii nowoczesnych metod motywowania pacjentów do zaleceń terapeutycznych, była jednym z tematów II Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej "Komunikacja w medycynie" (Warszawa, 27-28 października br.).

Motywacja = cel + SPR
Motywacja jako pojęcie jest bardzo często mylona z „napędem” do działania i postrzegana błędnie w kategorii "chciejstwa". Używając nieodpowiedniego języka pozbawiamy się sprawstwa i wpływu, a bez poczucia wpływu, autentycznego udziału i poczucia pełnej odpowiedzialności, pacjent nie będzie zmotywowany do przestrzegania zaleceń terapeutycznych*.