W lokalu zachowały się elementy zabytkowego wystroju i wyposażenia po aptece. Dla wnętrza tej apteki zostały specjalnie zaprojektowane i wykonane na przełomie XIX i XX wieku meble fornirowane orzechem amerykańskim barwionym na mahoń, oraz fornirem z rodziny drzew mahoniowych, składające się z rzeźbionych regałów z szufladkami, lustrami, szafkami i zegarem, lada  z rzeźbionym frontem, które znajdują się zarówno w sali sprzedaży, jak i na zapleczu.

Z uwagi na wartości artystyczne i historyczne, wyposażenie wnętrza zostało wpisane do rejestru zabytków ruchomych i podlega pełnej ochronie konserwatorskiej.

Kiedy właściciel apteki zdecydował o jej zamknięciu, miasto wykupiło meble i wyposażenie, a następnie wystawiło lokal na aukcję, planując utrzymanie jego dotychczasowej funkcji, czyli przeznaczenia go na aptekę.

Jednak kolejne aukcje zakończyły się niepowodzeniem, również ta z 30 czerwca br. Apteka znajduje się w gminnej i wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz objęta jest ochroną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obszaru „Bulwary Wisły”.