W listopadzie 2014 r. weszły w życie krajowe przepisy, które dały polskim pacjentom możliwość uzyskania ze środków publicznych zwrotu kosztów świadczenia opieki zdrowotnej ujętego w Polsce w katalogu świadczeń gwarantowanych. Z tej możliwości korzystać mogą jedynie osoby, które są w stanie samodzielnie sfinansować wykonane świadczenia, gdyż środki z NFZ przekazywane są w formie refundacji.

Jednak jak ocenia NIK, wprowadzenie dyrektywy transgranicznej, umożliwiającej polskim pacjentom uzyskanie zwrotu kosztów za leczenie w innych krajach Unii Europejskiej, nie zwiększyło znacząco dostępności do świadczeń zdrowotnych.

Ustalenia kontroli wskazują, że główną barierą w pełnym wykorzystaniu możliwości leczenia za granicą była właśnie konieczność samodzielnego sfinansowania zabiegów przez pacjentów, którym NFZ refundował koszty po zakończeniu leczenia.

Na realizację nowych rozwiązań w latach 2014 - 2016 przeznaczono łącznie ponad miliard złotych ze środków. Jednak z powodu niewielkiej liczby złożonych wniosków wydano w tym okresie jedynie około 26 mln zł.

Jak pisze Urząd, liczba składanych wniosków sukcesywnie wzrastała i w okresie do 10 lutego 2017 r. wpłynęło łącznie 17 090 wniosków o zwrot kosztów za leczenie za granicą na kwotę 54,7 mln zł. NIK podaje, że liczba refundowanych w ten sposób świadczeń stanowiła jednak niewielki ułamek świadczeń udzielanych na terenie kraju (około 0,1 proc. planowanych świadczeń udzielanych w kraju).

Więcej: https://www.nik.gov.pl/