W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na firmie obowiązków płatnika związanych z zawarciem z lekarzami umowy sponsoringu.

Firma, które skierowała do ww. organu zapytanie, prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji produktów żywnościowych. W ofercie Spółki znajduje się aktualnie około 1500 produktów, w tym m.in. różnego rodzaju produkty spożywcze, a także odżywki dla dzieci oraz żywność medyczna.

Z uwagi na fakt, iż niektóre z oferowanych przez Spółkę produktów są przeznaczone dla niemowląt oraz innych osób przebywających pod opieką lekarską, Spółka w celu dotarcia do potencjalnych klientów angażuje się w relacje z środowiskiem medycznym.

Firma desygnuje wybranych przez siebie lekarzy na konferencje, kongresy lub podobne spotkania naukowe, które odbywają się w Polsce lub za granicą. W tym celu lekarze posiadający odpowiednią wiedzę zwracają się do Spółki ze stosownym wnioskiem, którego akceptacja oznacza, że Spółka zawiera z lekarzem „relację sponsoringu” i pokrywa koszty jego uczestnictwa w ramach „Spotkań Naukowych”.

Spółka w interpelacji wyjaśnia, że lekarze, z którymi firma wchodzi w „relację sponsoringu” nie są jej pracownikami. Lekarze, co do zasady nie wykonują również równocześnie dla Spółki, usług na podstawie np. umów o dzieło lub zlecenia w związku z uczestnictwem danego lekarza w konkretnej konferencji czy kongresie.

Wydatki ponoszone przez Spółkę na opłatę za uczestnictwo oraz świadczenia dodatkowe nie są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Spółki. W kosztach uzyskania przychodów ujęte zostaje jednak wynagrodzenie pieniężne lekarza należne na podstawie umowy o usłudze.

Zdaniem Spółki, wartość opłaty za uczestnictwo oraz świadczeń dodatkowych nie może być, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa, i nie jest zaliczana przez lekarzy do kosztów uzyskania przychodów tych osób.