Wiele osób może mieć problem z ustaleniem, kiedy powinna zacząć się odchudzać i do jakiego poziomu. Istnieje obecnie kilka kryteriów. Ale żadne z tych wystandaryzowanych nie do końca są dobre. Wskaźnik BMI, który mierzy wagę względem wzrostu, nie bazuje na żadnej koncepcji powiązania masy ciała ze wzrostem, przez co osoby o wysokiej masie mięśniowej kategoryzowane są jako osoby mające nadwagę mimo niskiej zawartości tkanki tłuszczowej.

Nie sprawdziły się też tabele z wyliczoną „idealną” wagą i wzrostem. Pierwsze takie tabele pojawiły się w latach 40. XX wieku. Okazało się jednak, że podawały nierealistyczne dla większości otyłych osób widełki – nawet po obniżeniu poprzeczki, do której powinny się zbliżyć odchudzający w traceniu wagi, a więc utrata wagi o 10 kg, 95 proc. osób na diecie nie osiągało obniżonego celu – wynikało z jednego z badań.

Inny ze schematów zakładał utratę wagi nie w wartościach bezwzględnych, ale w odniesieniu do wagi wyjściowej. Zaczęto od 10 proc., ale ponieważ ten cel udawało się osiągnąć jedynie co piątemu pacjentowi, obniżono poprzeczkę do 5 procent.

Jednak jak się okazuje, mimo że lekarze obniżali poprzeczkę, aby w ten sposób zwiększyć liczbę osób, które odnoszą sukces dzięki diecie, odchudzający się nie są z tego zadowoleni i mają wyższe aspiracje – podają wymarzoną wagę osiągniętą przez odchudzanie, która by ich satysfakcjonowała. W rzeczywistości jednak, rzadko im się to udaje. W efekcie, mimo względnego sukcesu – np. niższa waga niż przed rozpoczęciem diety, odchudzający się są niezadowoleni z efektu. W momencie, kiedy im się to nie udaje, porażka jest podwójna – brak oczekiwanego sukcesu na wadze i wzrost frustracji.

Biznes to biznes
Problemem diety zazwyczaj jest to, że nie działają długoterminowo albo nie ma dowodów na fakt utrzymywania niższej wagi przez dłuższy czas. Tymczasem to właśnie utrzymanie spadku wagi jest najważniejsze w diecie. Jak podaje Traci Mann, komercyjne przedsiębiorstwa dietetyczne twierdzą, że nie są w stanie gromadzić danych długoterminowych na temat skuteczności swoich diet. „Nie są w stanie czy nie chcą”? – stawia pytanie psycholog.