Jak zaznaczyła 12 lipca kancelaria prezydenta, dotychczasowe ustawodawstwo w Portugalii nie zawierało precyzyjnych przepisów określających przeznaczenie zamrożonych embrionów ludzkich, które nie zostały wszczepione do macicy podczas zapłodnienia in vitro. Prawo nie nakładało też na państwo obowiązku informowania pary, od której pochodziły zarodki, o możliwości ich zniszczenia w ciągu maksymalnie pięciu lat.

Zgodnie z nowymi przepisami, jeśli w ciągu pięciu lat od zamrożenia embrionów ich właściciele nie wskażą celu, na jaki mają zostać skierowane - do badań naukowych lub przekazane innej bezpłodnej parze - państwo w ramach jednostronnej decyzji będzie mogło "zlikwidować zamrożony materiał biologiczny".

Ustawa przewiduje, że właściciele zarodków muszą zostać poinformowani listem poleconym o tym, że zbliża się termin pięciu lat, w czasie którego mogli podjąć decyzję o wszczepieniu embrionów do macicy, skierowaniu ich do badań naukowych lub przekazaniu innej parze. Brak reakcji w ciągu 30 dni na wysłany list będzie równoznaczny ze zgodą na likwidację embrionów.

Nowe przepisy uregulowały też przeznaczenie zamrażanych plemników, oocytów, a także tkanki jajnikowej i jądrowej. Prawo przewiduje, że jeśli w ciągu pięciu lat od ich zamrożenia właściciele nie wskażą celu ich zastosowania państwo będzie mogło samodzielnie zadecydować o ich "zniszczeniu, skierowaniu do badań naukowych lub innym przeznaczeniu".

Podpisana przez prezydenta Portugalii ustawa nie nakłada na państwo obowiązku informowania właścicieli zamrożonych plemników, oocytów, tkanki jajnikowej i jądrowej, że dobiega końca pięcioletni okres ich przechowywania. Tylko w wyjątkowych przypadkach będzie możliwe przedłużenie istnienia tego materiału o kolejne pięć lat.

Ustawa podpisana przez prezydenta była projektem socjalistycznego rządu Antonia Costy. 19 maja br. została przegłosowana w portugalskim parlamencie głosami Partii Socjalistycznej (PS), Bloku Lewicy (BE), a także Portugalskiej Partii Komunistycznej (PCP).