Wbrew popularnym poglądom, największe żniwo choroby te zbierają w krajach biednych i średnio zamożnych, wynika z pierwszego raportu WHO na temat rozpowszechnienia przewlekłych chorób niezakaźnych oraz ich konsekwencji.

Zaprezentowano go w środę (27 kwietnia) w Moskwie podczas Globalnego Forum WHO nt. Chorób Niezakaźnych i w przeddzień rozpoczęcia Pierwszej Globalnej Konferencji Ministerialnej nt. Zdrowego Stylu Życia i Chorób Niezakaźnych, którą organizuje WHO razem z władzami Federacji Rosyjskiej.

Jak wynika z raportu, w 2008 r. schorzenia niezakaźne, takie jak choroby serca, udary mózgu, przewlekłe schorzenia płuc, nowotwory złośliwe i cukrzyca były przyczyną 63 proc. wszystkich zgonów. Z ich powodu zmarło wówczas 36,1 mln osób, z czego niemal 80 proc. (29 mln) stanowili mieszkańcy krajów biednych i średnio zamożnych. Obala to mit, że niezakaźne choroby przewlekłe to głównie zmora zamożnych społeczeństw - uważają autorzy raportu.

- Około 30 proc. osób umierających z powodu tych schorzeń w krajach o małych i średnich przychodach nie ukończyło 60 lat i jest w najbardziej produktywnym okresie życia - powiedziała dr Ala Alwan, wicedyrektor generalna WHO ds. Chorób Niezakaźnych i Zdrowia Psychicznego.

Dlatego straty te mają wymiar nie tylko osobisty, ale też społeczno-ekonomiczny, bowiem spadek liczebności siły roboczej danego kraju spowalnia jego rozwój gospodarczy i przyczynia się do ubożenia jednostek, rodzin i społeczeństwa.

- Powstaje efekt błędnego koła - bieda przyczynia się do przewlekłych chorób niezakaźnych, a one potęgują biedę. Dopóki agresywnie nie przeciwstawimy się epidemii tych schorzeń, trudno będzie ograniczyć zasięg biedy na świecie - podkreśliła dr Alwan.