Celem kampanii „Zdemaskuj chłoniaka” organizowanej od kilku lat przez Stowarzyszenie Przyjaciół Chorych na Chłoniaki „Przebiśnieg”, jest poszerzanie wiedzy o nowotworach układu chłonnego i ich objawach oraz uświadomienie społeczeństwu, że postęp medycyny zapewnia obecnie wysoką skuteczność leczenia chłoniaków, ale tylko wtedy, gdy choroba jest prawidłowo rozpoznana i leczona już we wczesnych stadiach.

Chłoniaki, które pozostają nieleczone, mogą doprowadzić do śmierci w ciągu kilku miesięcy. Najczęstszym objawem początkowym chłoniaka jest niebolesne powiększenie jednego lub kilku węzłów chłonnych, które nie reagują na leczenie przeciwbakteryjne lub przeciwzapalne przez okres nie dłuższy niż 2-3 tygodnie. Choroba może jednak rozpoczynać się w umiejscowieniach pozawęzłowych, takich jak żołądek, migdałek, szpik kostny, jelito, jajnik, mózgowie czy skóra.

Często symptomy towarzyszące chorobie przypominają objawy kojarzone powszechnie ze zwykłym przeziębieniem, dlatego mogą być przez chorych mylnie interpretowane lub bagatelizowane, przez co nowotwór ten wykrywa się zazwyczaj dopiero w stadium zaawansowanym. Sukces w walce z chłoniakiem zależy od wielu czynników, ale do najistotniejszych należą samoobserwacja oraz wiedza na temat choroby i jej leczenia.

Chłoniaki to nowotwory układu chłonnego (limfatycznego). Dzieli się je na dwie główne grupy: chłoniaki nieziarnicze (ok. 80% przypadków) i chłoniaki ziarnicze (inaczej chłoniaki Hodgkina). Do grupy chłoniaków zalicza się również przewlekłą białaczkę limfocytową. Przyczyny zachorowalności nie zostały jeszcze poznane, choć wytypowano już wiele czynników, które zwiększają ryzyko ich wystąpienia. Na chłoniaki chorują osoby w różnym wieku. Bardzo ważne jest, aby wszystkie niepokojące objawy, które utrzymują się dłużej niż trzy tygodnie, konsultować z lekarzem pierwszego kontaktu.