Wydaje się, że nigdy wcześniej nie baliśmy się tak bardzo tego, co jemy. W ciągu ostatnich trzech dekad w Europie głośno było o naruszeniach procedur związanych z bezpieczeństwem żywności - począwszy od choroby wściekłych krów, poprzez stosowanie antybiotyków, po insektycydy w jajach kurzych.

Strach przed szkodliwą żywnością może prowadzić do obsesyjnego eliminowania z jadłospisu mięsa, jaj i nabiału. Kolejnym krokiem jest wykluczenie pokarmów poddanych obróbce chemicznej.

Narzucanie sobie całej serii ograniczeń żywieniowych sprzyja z kolei rozwojowi zaburzenia zwanego ortoreksją, tj. patologicznego dążenia do najzdrowszego z możliwych sposobów odżywiania, które paradoksalnie może spowodować poważne problemy zdrowia fizycznego i psychicznego, a także izolację społeczną (rozpoczynającą się unikaniem spotkań towarzyskich, na których serwowane są posiłki). W skrajnych przypadkach pacjenci odmawiają przyjmowania suplementów nawet, gdy niedobór witaminy B12 wywołuje silne problemy ze wzrokiem.

Psychiatrzy postrzegają ortoreksję jako zaburzenie zbliżone bardziej do fobii niż do zaburzenia odżywiania. Podobnie jak w przypadku innych fobii, z ortoreksją można walczyć poprzez terapię poznawczo-behawioralną.

- Żyjemy w czasach zmiany kultury odżywiania, która powoduje, że mocno wątpimy w jakość tego, co jemy. Na ortoreksję cierpi około 2-3 proc. mieszkańców Francji, przy czym częściej kobiety, jednak dużym problemem jest brak wiarygodnych danych, gdyż ortoreksji nie uznano jeszcze oficjalnie za zaburzenie - zauważa Patrick Denoux, profesor psychologii międzykulturowej z Uniwersytetu Toulouse-Jean Jaures.