Leki kosztują tak dużo nie dlatego, że ich nadużywamy, a dlatego, że ustawodawstwo farmaceutyczne jest wadliwe.
Tam jest nie do pomyślenia, by np. w czasach obniżania na całym świecie nadciśnienia ramiprilem, enalaprilem, lisinoprilem, był bestsellerem mało renomowany i kilkakrotnie droższy perindopril (Prestarium). Tak też powinno być u nas. Tymczasem nam jeden taki lek potrafi zabierać różnicą ceny 130 mln zł. rocznie. A takich leków jest znacznie więcej. Ten stan rzeczy można zmienić wymogiem ustawowym. Wg naszej wiedzy kadry NFZ chętnie pomogą wymóg realizować.
Postulat nr 4 - odstąpić od limitowania wydatków na leki do 17% wydatków na zdrowie
To jest biurokratyczna, nieudolna walka o pieniądze, która przysporzy ogromu konfliktogennych rachunków (Art.3. i Art.4.). Będzie się karać również za nadlimity tanich leków krajowych decydujących o oszczędnościach budżetu. Niepojęte.
W zamian trzeba naśladować system stosowany w niektórych krajach Unii Europejskiej. Wystarcza przy obejmowaniu nowego, drogiego leku refundacją wynegocjowanie limitu jego sprzedaży i pay backu po przekroczeniu limitu. Firma żądna sutego na drogim leku zarobku, często się na to godzi. Autorzy projektu ustawy zaproponowali takie rozwiązanie – patrz Art.10.ust.5.
Postulat nr 5 - zaniechać podatku 3% od obrotu lekami refundowanymi (Art.11.)
Pomysł jest nieprzemyślany. Drogie firmy markowe odbiją sobie stratę podwyższając odpowiednio cenę zbytu, na poziom której przeważnie nie mamy najmniejszego wpływu. Natomiast firmy generyczne, wprowadzające na rynek tanie leki, osiągające średnio zyski na poziomie 6-7 % będą bankrutować ku uciesze firm markowych, a szkodzie ludności i NFZ.
Fot. Adobe Stock. Data Dodania: 16 grudnia 2022 
Newsletter
Rynek Aptek: polub nas na Facebooku
Obserwuj Rynek Aptek na Twitterze
RSS - wiadomości na czytnikach i w aplikacjach mobilnych