Informację na ten temat przekazał w środę (30 marca) na briefingu prasowym podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Adam Fronczak. Jak wyjaśnił, obydwa programy muszą jeszcze zostać poddane ocenie rady konsultacyjnej Agencji Oceny Technologii Medycznych (AOTM) i gdy będzie pozytywna, resort podejmie rozmowy z Narodowym Funduszem Zdrowia (NFZ) o konkretnej dacie ich wdrożenia.

Jeden z nich jest modyfikacją istniejącego programu terapeutycznego, który dotyczy stosowania tzw. leków immunomodulujących w pierwszej linii terapii. Zgodnie z wprowadzonymi do niego zmianami, stosowanie tych leków zostanie wydłużone u pacjentów z SM z trzech do pięciu lat, będzie też zniesiona kwalifikacja punktowa za wiek (która znaczne ogranicza dostęp do tej terapii dla chorych po 40. roku życia).

Obniżeniu ulegnie także granica wieku, od którego można stosować terapię - z 16. do 12. roku życia. W ramach tego programu, lekarze będą mogli podawać dodatkowy lek immunomodulujący, bo dotychczas można było leczyć tylko jednym rodzajem preparatu, tj. interferonem-beta.

Kierownictwo resortu zdrowia zaakceptowało również drugi program terapeutyczny, dotyczący pacjentów, u których terapia immunomodulująca nie zadziałała bądź pojawiły się szybko nawroty. Chodzi o zastosowanie w tzw. drugiej linii terapii przeciwciała monoklonalnego o nazwie natalizumab.

Lek ten ma większą skuteczność niż interferon-beta, który działa u ok. 30-35 proc. pacjentów, podczas gdy natalizumab daje efekty u ponad 60 proc. Jest jednak obciążony ryzykiem groźnego powikłania, jakim jest leukoencefalopatia wieloogniskowa (zakażenie mózgu związane ze spadkiem odporności, które może prowadzić do zgonu).

Według Adama Fronczaka, obydwa programy powinny być ocenione przez AOTM jeszcze w kwietniu b.r. W przypadku natalizumabu, który jest lekiem bardzo drogim, trwają jeszcze rozmowy z producentem odnośnie obniżenia ceny preparatu.