Bundesrat, niemiecka niższa izba parlamentu, przyjęła zasady wprowadzenia nadzoru nad dotychczasową swobodą wytwórców do ustalania cen swoich produktów. Według rządowych szacunków, zmiany uszczuplą budżety koncernów farmaceutycznych o ok. 2 mld euro rocznie.

Obecnie w Niemczech ceny wszystkich leków ustalane są dowolnie przez producentów. Poziom refundacji znaczącej liczby leków określa cena referencyjna, która wyznacza górny pułap, do którego publiczny fundusz ubezpieczeniowy refunduje lek w danej grupie podobnych lub porównywalnych terapeutycznie substancji. Pacjent dopłaca różnicę między rzeczywistą ceną leku w aptece a ceną referencyjną.

Z systemu cen referencyjnych wyłączone dotąd były jednak leki innowacyjne - o nowym mechanizmie działania, stanowiące udoskonalenie terapii dzięki większej skuteczności lub lepszym profilu bezpieczeństwa.

Szukanie oszczędności
Projekt zmian mający obowiązywać w Niemczech od 1 stycznia 2011 roku zakłada, że producent - od wprowadzenia nowego leku na rynek - będzie miał rok na negocjowanie ceny z ubezpieczycielami.

Jeżeli cena nie zostanie ustalona i obie strony nie osiągną kompromisu, Minister Zdrowia ustanowli cenę maksymalną, zaś produkt będzie musiał przejść procedurę oceny efektywności kosztowej, wykonanej przez agencję IQWiG (Instytut Jakości i Ekonomiki w Ochronie Zdrowia - Institut fur Qualität und Wirtschaftlichkeit im Gesundheitwesen, odpowiednik polskiej Agencji Oceny Technologii Medycznych).

Podczas pierwszego roku pobytu leku na rynku, jego wytwórca musi udowodnić korzyści ze stosowania danego produktu. Jeśli nie jest w stanie tego uczynić, produkt będzie dodany do systemu cen referencyjnych. W ten sposób farmaceutyk dołączy do innych leków me-too.