Podstawową zasadą jest ustanowienie przejrzystych, obiektywnych, opartych na dowodach naukowych zasad dokonywania wyboru terapii, które objęte zostaną refundacją w ramach publicznej składki?

Poszczególne kraje w różny sposób dążą do owej przejrzystości. Jednym do niej bliżej, innym nadal daleko. Np. w rosyjskim ministerstwie zdrowia nie działa żaden zespół zajmujący się formalnie lub nieformalnie oceną technologii medycznych (!), a decyzje dotyczące ich finansowania podejmowane są arbitralnie.

Sytuacja w zaawansowaniu racjonalnego oceniania technologii na świecie jest ogromnie zróżnicowana pod względem regionalnym, politycznym i kulturowym.

W ostatnich latach widać, jak kraje słabiej rozwinięte ewoluują w kierunku przejrzystości systemu. Częściowo korzystają z doświadczeń państw o zaawansowanym rozwoju HTA (oceny technologii medycznych), często rozwijają też własne rozwiązania – wynika z modeli przedstawionych podczas grudniowego, IV Międzynarodowego Sympozjum Evidence-Based Health Care w Krakowie.

Niechlubne wyjątki
Okazuje się jednak, że na świecie nadal są niechlubne wyjątki. Dane przedstawione przez Olega Borisenko, dyrektora wykonawczego Rosyjskiego Towarzystwa Farmakoekonomicznego pokazują, że w Rosji z 655 leków wpisanych na Listę Leków o Podstawowym Znaczeniu (leki finansowane przez państwo stosowane w lecznictwie zamkniętym), dla 41 nie ma danych o skuteczności!

– Jak są podejmowane decyzje o finansowaniu leków? Nikt tego nie wie... – odpowiedział sam sobie Borisenko.

W rosyjskim ministerstwie zdrowia nie działa żaden zespół zajmujący się formalnie lub nieformalnie oceną technologii medycznych. W 2007 roku resort zawiesił również prace nad standaryzacją wyboru leków. Decyzje dotyczące ich finansowania podejmowane są arbitralnie. W ciągu ostatnich 5 lat program finansowania leków nie objął żadnego nowego, efektywnego produktu.