Zdaniem Rzecznika porozumienie zawarte przez przedsiębiorstwo farmaceutyczne, ustanawiające wyższe ceny eksportowe w celu ograniczenia handlu równoległego, stanowi ograniczenie konkurencji.

W 1998 roku firma GSK wprowadziła w Hiszpanii różne ceny produktów leczniczych, w zależności od tego, czy hurtownicy rozprowadzali je w Hiszpanii, czy w innych państwach członkowskich. Celem tych praktyk było ograniczenie handlu równoległego. W 2001 roku Komisja Europejska nakazała GSK zaprzestanie tego typu praktyk, rozumianych jako ograniczanie konkurencji.

Po wniesieniu przez GSK skargi sąd pierwszej instancji potwierdził stwierdzone przez Komisję wnioski. Uznał jednak, że błędnym jest stwierdzenie, do jakiego doszła Komisja, iż celem ogólnych warunków sprzedaży jest ograniczenie konkurencji. Uchylił decyzję w zakresie, w jakim Komisja oddaliła wniosek GSK o wyłączenie porozumienia z zakazu ze względu na brak wykazania przyczynienia się do popierania postępu technicznego.

Zdaniem Rzecznika ETS, Komisja prawidłowo stwierdziła, że porozumienia, których celem jest ograniczenie handlu równoległego stanowią ograniczenie konkurencji. Uważa, że to Sąd Pierwszej Instancji dokonał błędnej interpretacji pojęcia ograniczenia konkurencji ze względu na cel.

Rzecznik uważa jednak, że Trybunał powinien utrzymać w mocy stwierdzenie nieważności odmowy wyłączenia ogólnych warunków umów z zakazu karteli. To oznaczałoby, że Komisja musiałaby ponownie szczegółowo zbadać argumenty podniesione przez GSK.