Pacjenci z cukrzycą wysłają apele do Ministerstwa Zdrowia:
„My, dzieci chore na cukrzycę, protestujemy przeciwko nieumieszczeniu na liście leków refundowanych długo działających analogów insulin (...). Niech o tym, jaka insulina będzie dla nas najlepsza, decyduje lekarz w gabinecie, a nie suchy zapis na kawałku papieru” – brzmi jeden z nich, pod którym podpisały sie dzieci.

– Jasne, że ten list powstał z inicjatywy rodziców. Można nam zarzucić, że gramy na emocjach, ale gdy chodzi o chore dzieci, emocje zawsze będą, zwłaszcza gdy ktoś coś obieca, a potem słowa nie dotrzyma – powiedział „Gazecie Wyborczej“ Mariusz Masiarek, szef działającego na Śląsku Towarzystwa Pomocy Dzieciom i Młodzieży z Cukrzycą.

Obietnice refundacji analogów składał wiceminister zdrowia Marek Twardowski. Dzisiaj brak długodziałających insulin na wykazach tłumaczy zmianą możliwości finansnowych płatnika. Z szacunkow resortu wynika, że wprowadzenie tych leków podniosłoby wydatki na refundację o 30-40 mln zł rocznie.

– Pojawiły się także doniesienia naukowe o tym, że analogi mogą mieć niebezpieczne skutki uboczne. Wreszcie Agencja Oceny Technologii Medycznych nie potwierdziła nadzwyczajnej efektywności tych insulin – mówi Piotr Olechno, rzecznik Ministerstwa Zdrowia.

Profesor Krzysztof Strojek, krajowy konsultant wd. diabetologii, proponuje, by analogi były refundowane tylko dla wybranych grup chorych, m.in. dzieci i młodych ludzi, którzy nie mają pomp insulinowych, oraz starszych chorych, u których szczególnie często dochodzi do drastycznych wahań poziomu cukru.

W Polsce żyją 2 mln chorych na cukrzycę, z czego 10 proc. to dzieci. NFZ wydaje na refundację leków dla nich około 1 mld zł - to prawie 13 proc. jego budżetu na leki.