– Ograniczenie asortymentu leków dostępnych w punktach aptecznych w ostatnim czasie niekorzystnie wpływa na możliwość zaopatrywania się pacjentów wiejskich w tych placówkach – uważa Dominik Żyro. – Osoby starsze, schorowane, samotne nie są bowiem w stanie pokonać kilkunastu kilometrów, by skorzystać z usług w aptece. Nie pozwala im na to albo stan zdrowia, albo sytuacja finansowa.

Tak, ale nie w tej formie
Z kolei Stanisław Piechula, prezes Śląskiej Izby Aptekarskiej twierdzi, że punkty apteczne są potrzebne, jednak nie w obecnie funkcjonującej formie, ale jako „apteki typu C”: – Od dawna opowiadam się za tym, aby nie było takiej chimery jak punkty apteczne, które na dobrą sprawę nie wiadomo czym są... – powiedział Stanisław Piechula miesięcznikowi Rynek Zdrowia 

Prezes Śląskiej Izby Aptekarskiej jestem więc zwolennikiem powrotu do podziału aptek na typy A, B, C. Te pierwsze miały największe możliwości i uprawnienia – włącznie z przygotowywaniem leków recepturowych. Apteki typu B nie musiały mieć dodatkowego pomieszczenia, w którym wyrabia się tego rodzaju leki, a więc mogły być nieco mniejsze i sprzedawały tylko leki gotowe.

– Apteki typu C mogłyby działać na wsiach, spełniać podobne wymagania jakie dzisiaj są stawiane punktom aptecznym, ale musiałby tam pracować magister farmacji. Nie oszukujmy się, technik farmaceutyczny kończy obecnie tylko szkołę policealną, więc trudno porównać jego kwalifikacje i wiedzę z osobą po ukończonych studiach wyższych – mówi prezes Piechula.

– Tak więc na wsiach nie powinno być punktów aptecznych, ale należałoby tam dopuścić funkcjonowanie małych aptek typu C, gdzie pacjent mógłby kupić wszystkie leki. Punkty apteczne oficjalnie nie zapewniają pacjentom pełnego asortymentu leków – dodaje Piechula, zauważając jednak kolejny problem do rozwiązania: