Pytanie czy w obecnym kształcie ustawa pozwoli na uzyskanie korzyści finansowych związanych z tańszym zakupem leków przez szpitale prowadzące terapie innowacyjne. Ustalono, że limitem będzie cena najtańszego leku w grupie – jeśli najtańszy jest lek X a szpital kupił lek Y za cenę niższą, to czy wtedy cena leku Y staje się wyznacznikiem limitu i płatnik nie zapłaci więcej? Czy jeśli szpital dodatkowo wynegocjuje sam cenę innego leku (albo tego samego) z grupy niższą niż cena ogłoszonego limitu, to czy różnica będzie zyskiem szpitala?

Jak pogrupować leki biologiczne w programach reumatologicznych?
Tworzenie grup limitowych w chorobach reumatologicznych nie jest sprawą prostą. Obecnie w programie leczenia RZS dostępne są cztery leki biologiczne, a w przygotowywanej nowej wersji programu mogą się znaleźć kolejne cztery leki.

Analizując możliwe rozwiązania należy przyjąć teoretyczną dostępność wszystkich zarejestrowanych w Polsce leków biologicznych stosowanych w RZS. Są to inhibitory TNF alfa (adalimumab, certolizumab, etanercept, golimumab, infliksymab), inhibitor receptora IL-6 (tocilizumab), leki anty-CD20 (rytuksymab) oraz blokery kostymulacji (abatacept). W przypadku ZZSK i ŁZS rejestrację posiadają inhibitory TNF alfa (nie wszystkie), a w przypadku MIZS także nie wszystkie inhibitory TNF alfa oraz abatacept z tym, że różne w różnych grupach wiekowych. Spodziewana jest także rejestracja tocilizumabu w leczeniu MIZS w Europie (w Japonii takie wskazanie jest już zarejestrowane).

Leki biologiczne ze względu na wskazania rejestracyjne w leczeniu RZS możemy podzielić na leki pierwszej linii (po nieskuteczności MTX) oraz na leki drugiej i kolejnych linii (po nieskuteczności wcześniejszego leczenia biologicznego). Wskazanie rejestracyjne do stosowania w pierwszej linii posiadają wszystkie inhibitory TNF alfa, tocilizumab oraz abatacept. Zarejestrowane wskazanie w drugiej linii (po nieskuteczności inhibitora TNF alfa) mają rytuksymab, tocilizumab oraz abatacept. Inhibitory