W praktyce nadal nie przesądzono jednoznacznie, kiedy aptece należy się refundacja na podstawie niewłaściwie wypełnionej recepty, a kiedy nie. Dlatego warto, by apteki rozpoczęły walkę o ustalenie bardziej sprawiedliwych zasad refundacji – albo w drodze nowelizacji przepisów, albo przez przekonanie sądów do zmiany stanowiska. Tym bardziej, że w najnowszych orzeczeniach Sąd Najwyższy zdaje się odchodzić od rygorystycznej interpretacji – jest więc sens, by uwypuklać niesprawiedliwe zasady refundacji.

Lekarz zawinił, apteka zapłaci…
Kwestia odmowy przez NFZ refundacji ceny leku w przypadku niepełnej lub nieczytelnej recepty wzbudziła kontrowersje pod koniec zeszłego roku, kiedy to Sąd Najwyższy wyrokiem z 14.10.2009 r., V CSK 103/2009, stwierdził, iż „NFZ ma prawo odmówić wypłacenia aptece pieniędzy wyłożonych na leki sprzedane z bonifikatą na podstawie nieczytelnej recepty”.

Zgodnie z tym wyrokiem, nie ma żadnej taryfy ulgowej i apteka musi swoje żądania udokumentować czytelną receptą, zaś jeżeli apteka domaga się refundacji, musi przedstawić recepty sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami, zawierające m.in. czytelne dane dotyczące osoby pacjenta, umożliwiające jego identyfikację.

W ten sposób NFZ, chcąc ograniczyć wciąż zwiększające się wydatki na leki refundowane, dostał łatwy i szybki sposób na przerzucenie części ciężaru ekonomicznego refundacji na apteki. Wystarczy bowiem nieczytelnie wypełniona recepta bądź wada formalna recepty, często nieznacząca, by NFZ mógł odmówić refundacji leku i tym samym obciążyć aptekę odpowiedzialnością finansową za błędy popełnione przez lekarzy.

Do najczęściej zgłaszanych przez NFZ wad formalnych recept można zaliczyć m.in.:
• brak wieku pacjenta wymaganego w przypadku chorych poniżej 18. roku życia
• niepełne dane adresowe
• brak numeru PESEL lub jego niedokładne wpisanie
• brak lub nieczytelne dane lekarza wystawiającego receptę
• brak podania postaci leku, jeżeli jest on zarejestrowany w więcej niż jednej dawce