Rak podstawnokomórkowy często rozwija się w skórze narażonej na działanie promieniowania ultrafioletowego (na przykład w czasie opalania), nawet u młodych osób. W USA jest to najczęściej spotykana postać raka.

Celekoksyb to lek niesteroidowy o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym – hamuje on działanie enzymu biorącego udział w powstawaniu czynnika odpowiedzialnego za ból i stan zapalny. Jest stosowany na przykład w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, zapalenia mięśni i nerwów.

Doustne przyjmowanie celekoksybu wiąże się z podwyższonym ryzykiem udaru mózgu i zawału serca, jednak naukowcy ze Stanford School of Medicine uważają, że stosowany w postaci maści może zapobiegać jednemu z najczęściej występujących nowotworów skóry – rakowi podstawnokomórkowemu.

Wskazują na to zarówno wyniki badań na ludziach, jak i na myszach. Naukowcy obserwowali 60 osób z genetyczną skłonnością do raka skóry: pojawiają się u nich setki nowotworowych zmian, które muszą być stale usuwane.

Podawany doustnie celekoksyb obniżył (w porównaniu z grupą kontrolną, której podawano placebo) częstość występowania raka podstawnokomórkowego o 50 procent.

Prawdopodobnie było to możliwe dzięki zakłócaniu działania enzymu Cox–2, odpowiedzialnego za procesy zapalne, które mogą sprzyjać pojawieniu się raka. Wcześniejsze badania wykazały, że celekoksyb może zapobiegać rakowi jelita grubego u osób z wrodzonymi predyspozycjami do tej choroby.

U myszy z genetyczną skłonnością do raka skóry podawanie celekoksybu zmniejszyło częstość występowania choroby o 35 procent. Być może uda się uzyskać podobne wyniki za pomocą maści z tym lekiem, unikając zagrożeń związanych z jego działaniem na układ krążenia.