W uzasadnieniu skarżąca spółka podniosła, że uchwalając taki rozkład, radni nie dokonują ustalenia faktycznych możliwości dyżurowania aptek na danym terenie w kontekście ich aktualnych warunków prawno – organizacyjnych.

"Szczególna rola apteki w służbie publicznej nie może sama w sobie być podstawą do nadmiernego obciążenia jej obowiązkiem świadczenia pracy we wskazanych w harmonogramie porach – w warunkach, gdy dostępne były realne do wykonania i bezkolizyjne ustalenie dyżurów w porze nocnej, w niedzielę, święta i inne dni wolne od pracy bez uszczerbku dla aptekarzy – poprzez ustalenie dyżurów jednodobowych raz w tygodniu" - napisano.

Jak wyjaśnia właściciel apteki, w jednej z placówek spółka zatrudnia 4 pracowników – dwóch magistrów farmacji i dwóch techników farmaceutycznych. Biorąc pod uwagę, że apteka nie może funkcjonować bez fizycznej obecności magistra farmacji, wymóg 7 dniowego całodobowego dyżuru apteki oznacza, że magister farmacji musiałby przepracować łącznie 84 godziny.

Przy zgodnym z prawem pracy 48 – godzinnym tygodniu pracy (40 godzin pracy plus 8 nadgodzin) nastąpiłoby przekroczenie dopuszczalnej normy czasu pracy u każdego z magistrów farmacji zatrudnionych w spółce.

System dyżurów tygodniowych naruszyłby również prawa pracownicze w zakresie co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego przewidzianego w art. 133 § 1 Kodeksu pracy.

Zdaniem skarżącej uwzględniając zasady prawa pracy w zakresie czasu pracy apteka, zatrudniająca mniej niż 3 magistrów farmacji nie jest w stanie wykonać uchwały, ustanawiającej tygodniowe całodobowe dyżury. Ponadto naruszenia w postaci niepełnej obsady apteki w zakresie obecności magistrów farmacji w godzinach jej funkcjonowania stanowią podstawę do cofnięcia przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego zezwolenia na prowadzenie apteki.