Projektowany przepis krytykowali też przedstawiciele firm farmaceutycznych. Oceniali, że on "rozchwiewa i zupełnie destabilizuje proces decyzji refundacyjnych". Proponowali, by do projektu wprowadzić minimalny okres obowiązywania decyzji refundacyjnych, by ustrzec się sytuacji, że będą one wydawane np. na miesiąc. Postulowali również, by takie zmiany były omawiane przy okazji procedowania przygotowywanej w MZ tzw. dużej nowelizacji Prawa Farmaceutycznego.

Wiceminister Król odpowiadał, że proponowany przepis jest oparty na dotychczasowych doświadczeniach i "na pewno nie powoduje krzywdy dla ministerstwa, ani dla państwa, ani dla budżetu". Zastępca dyrektora departamentu polityki lekowej i farmacji Kamila Malinowska argumentowała m.in., że konieczne jest uelastycznienie okresu obowiązywania decyzji refundacyjnej. Zaznaczyła, że okres obowiązywania decyzji będzie przedmiotem negocjacji z Komisją Ekonomiczną.

Projekt nowelizacji - poza regulacją dotyczącą antykoncepcji - zakłada wprowadzenie procedury ratunkowego dostępu do technologii lekowych w sytuacji, gdy u ciężko chorego pacjenta wyczerpano już wszystkie możliwe dostępne technologie medyczne finansowane ze środków publicznych, a zastosowanie nowej terapii jest uzasadnione i wynika ze wskazań aktualnej wiedzy medycznej.

Minister zdrowia będzie mógł wydać indywidualną zgodę na pokrycie kosztu leku, który w danym wskazaniu medycznym nie jest finansowany ze środków publicznych (ale jest dopuszczony do obrotu i dostępny na rynku). Zgoda będzie wydawana na trzy miesiące lub trzy cykle leczenia, przewidziano jednak uproszczone zasady finansowania kontynuacji terapii, jeśli jej skuteczność zostanie potwierdzona przez lekarza.

W projekcie zaproponowano też m.in. możliwość wydania decyzji o finansowaniu leków, które czasowo są niedostępne w Polsce, ale są sprowadzane z zagranicy w trybie importu docelowego. Ma to pozwolić na sfinansowanie terapii, gdy lek jest tymczasowo niedostępny w Polsce, mimo że ma ważne pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.