Farmaceutka wygrała z ZUS w rozprawie apelacyjnej o przyznanie jej świadczeń emerytalno-rentowych.

Sprawa dotyczyła faktu, iż ZUS zakwestionował prawo kobiety do ubezpieczenia społecznego w określonym terminie, uzasadniając, że chodziło jej jedynie o uzyskanie tytułu do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, a umowa o pracę miała stanowić narzędzie realizacji tego celu, a nie oznaczała faktycznego wykonywania pracy.

Stopnie kariery
Historia wygląda tak: kobieta została zgłoszona do ubezpieczeń w okresie od kwietnia 2005 r. do września 2007 r. oraz od maja 2008 r. (kiedy zawarła ponownie umowę o pracę) jako pracownik w firmie spółce. Pracę wykonywała na stanowisku koordynatora ds. współpracy z franczyzodawcą, magistra farmacji kierownika apteki. Jednocześnie od października 2008 roku do kwietnia 2011 r. pełniła rolę wiceprezesa zarządu spółki.

Ubezpieczona z racji zajmowanych stanowisk w spółce zajmującej się prowadzeniem aptek, była uprawniona do reprezentowania spółki na zewnątrz, jak też między innymi do zawierania w jej imieniu umów, podpisywania faktur, koordynacji prac wewnątrz przedsiębiorstwa, wymiany drogą mailową informacji z osobami trzecimi w zakresie przedmiotu działalności spółki.

Ubezpieczona pracując na stanowisku magistra farmacji zajmowała się prężnie współpracą z aptekami medycznymi. Dzięki jej współpracy nastąpił radykalny wzrost obrotów spółki o około 1 milion zł rocznie.

W kwietniu 2010 roku ubezpieczona uzyskała uprawnienia kierownika apteki i tym samym została kierownikiem nowej apteki. Zajmowała się również dalej zamówieniami z aptek medycznych dla wszystkich podległych jednostek, ustalała w nich zasady sprzedaży oraz wszystkimi innymi sprawami związanym z pełnieniem funkcji wiceprezesa. W roku 2011 ubezpieczona została kierownikiem apteki w innym mieście i w dalszym ciągu wykonywała ten sam zakres obowiązków. Faktycznie prowadziła całą firmę.