Tani chwyt retoryczny
Z pisma jasno wynika, że powiaty nie chcą ustalać harmonogramu pracy aptek. Kogo chciałyby w tej sytuacji obarczyć nie chcianym obowiązkiem? Najchętniej Państwową Inspekcję Farmaceutyczną. To jednak nie jest dobrym pomysłem. Jest wręcz niebezpiecznym, zwłaszcza w korelacji z powyższymi wnioskami, słusznie (to znaczący postęp w stosunku do dotychczasowej narracji) podkreślającymi bezsens dyżurowania.

Pierwszym niefortunnym postulatem jest chęć takiej modyfikacji przepisów, aby powiaty zyskały możliwości egzekucji rzekomego obowiązku dyżurów wobec aptek. Rzekomego, albowiem nie zgadzam się z ich twierdzeniem wyciąganym na podstawie wyroków sądów, których sygnatury padają w stanowisku. Wyroki te mówią o faktycznej prerogatywie rady powiatu do ustalania rozkładu godzin/dni pracy aptek, ale nie o obowiązku aptek do ich przestrzegania.

Potwierdza to odpowiedź na interpelację poselską: "żaden przepis analizowanej ustawy nie stanowi bowiem wprost o obowiązku stosowania się aptek do ustalonego dla nich rozkładu pracy, ani też nie przewiduje sankcji z tego tytułu". Homo sovieticus zakorzeniony wśród powiatowych samorządowców stale i niezmiennie dąży do jak najsurowszych sankcji wobec aptek, natomiast nie przejawia śladu refleksji i nie próbuje znaleźć zachęt finansowych dla ich właścicieli oraz pracowników. Czy cofnięcie aptece zezwolenia na jej prowadzenie zwiększy pacjentom dostęp do leków?