Sieciówki kroczą „od porażki do porażki”
Zupełnie inaczej i bardziej starannie do tematu 1%-ej koncentracji podszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Obecnie w obrocie prawnym występuje kilkanaście orzeczeń tego sądu (m.in. o sygn.: VI SA/Wa 3197/15, VI SA/Wa 1942/16, VI SA/Wa 2472/16, VI SA/Wa 2581/16, VI SA/WA 2582/16, VI SA/Wa 1945/16, VI SA/Wa 399/15, VI SA/Wa 2906/15), w których jednoznacznie stwierdzono, że art. 37ap ust. 1 pkt. 2 wespół z art. 99 ust. 3 pkt. 3 pkt. 2 i 3 p.f. w sposób oczywisty stanowią podstawę do cofnięcia zezwolenia aptecznego.

Mamy zatem ukształtowaną linię orzeczniczą; jednolitą i niedoznającą wyjątków. Za taką właśnie interpretacją w/w przepisów przemawiają: ich wykładania literalna, systemowa oraz celowościowa, ogólne zasady wykładni prawa (m.in. reguła: non per est), reguły prawne ograniczonej sukcesji uprawnień wynikających z zezwolenia, wreszcie – logiczne myślenie oraz zdrowy rozsądek. Sieci apteczne, jako próbę przeciwstawienia się temuż, oferują wątpliwej jakości opinie prawne.

Wartościowe cytaty sądów właściwych w sprawie
W jednym z orzeczeń (sygn. VI SA/Wa 1942/16) WSA w Warszawie, rozpatrując problem 1%-ej koncentracji, stwierdził, że: „(…) interpretacja przepisu art. 494 § 2 k.s.h. dopuszczająca przejście zezwolenia pomimo naruszenia limitów określonych w art. 99 ust. 3 pkt 2 i 3 [p.f.], prowadziłaby do sytuacji, w której w wyniku łączenia spółek przedsiębiorcy obchodziłby (!) dyspozycję w/w przepisów. Niewątpliwie wszelkie ograniczenia zasady wolności gospodarczej mają charakter wyjątku i nie mogą być rozumiane w sposób rozszerzający, a więc nie można ich domniemywać bądź też przyjmować w drodze analogi, jednakże w przedmiotowej sprawie nie doszło do naruszenia powyższej zasady, albowiem ograniczenia w koncentracji aptek przez jednego przedsiębiorcę nastąpiło w drodze ustawy, tj. w art. 99 ust. 3 pkt 3 [p.f.]”. Kierowanie przeciwko sieciom aptecznym zarzutu obchodzenia prawa (przez sąd!) stawia również pod znakiem zapytania uczciwość tego rodzaju działań.